انیمیشن "Sausage Party: Foodtopia" ثابت می کند که عبور از خط قرمز همیشه کارساز نیست.

برخلاف تصور عموم، هالیوود مکانیسم های خاص خود را دارد و شما نمی توانید هر آنچه را که در ذهن دارید به یک اثر سینمایی یا تلویزیونی تبدیل کنید. آزادی خلاقیت در هالیوود نسبی است و از آنجایی که فروش - و رتبه بندی سنی - فیلم ها اولویت اصلی استودیوها است، هنرمندان کمی اجازه دارند از خطوط قرمز عبور کنند و اثری را که می خواهند خلق کنند. ست روگن و ایوان گلدبرگ همیشه این کار را انجام داده اند. اینکه آنها برای ساختن یک مینی سریال 160 دقیقه ای درباره غذاهای متحرک جذاب و قاتل دستمزد دریافت کردند، نشان می دهد که چقدر برای تولید آثار منحصر به فرد آماده هستند، اما آیا این آزادی ها همیشه نتیجه می دهند؟ آیا Foodtopia قابل دفاع است؟  روگن و گلدبرگ نزدیک به دو دهه است که با هم کمدی می سازند. حدود 20 سال پس از موفقیت بزرگ "خیلی بد" (2007)، آنها هنوز از سوژه های عجیب دست برنداشته اند. آنها در نوجوانی شروع به نوشتن داستان کردند و با «خیلی بد» فراتر از حد انتظار رفتند، پس از آن اکشن کمدی با مضمون روانگردان «آناناس سریع» (2008) و «این پایان است» (2013) منتشر شد. افراد مشهور آخرالزمان را بررسی می کنند. اما اولین کارگردانی مشترک آنها یک پروژه انیمیشنی بود که سر و صدای زیادی به پا کرد: "Sausage Party" (2016)، هنوز هم باور کردنی نیست که تهیه کنندگان حاضر باشند میلیون ها دلار برای تقلید مسخره آمیز انیمیشن های پیکسار برای بزرگسالان خرج کنند.

سری Sausage Party

از طرفی فروش 141.3 میلیون دلاری «Susage Party» باعث شد دیر یا زود شاهد ادامه آن باشیم. حالا حدود 8 سال بعد، دنباله آن در قالب یک مینی سریال 8 قسمتی و داستان هات داگ حساس فرانک (ست روگن)، نامزدش - از نان او - برندا (کریستن ویگ) و دیگری وارد شده است. سوسیس دوست، بری (مایکل سرا). ) و یک پیراشکی یهودی ادامه می دهد سامی بیگل جونیور (ادوارد نورتون جعل هویت وودی آلن). در نهایت، آنها شیوه زندگی قدیمی و سرنوشت محتوم خود را - به خورد انسان - تغییر می دهند و آخرالزمان را برای انسان به ارمغان می آورند. اما برای غذاها، پایان جهان انسان به این معناست که می توانند شروعی جدید داشته باشند و این بار اشتباهات گذشته را تکرار نکنند. به عبارت دیگر غذای انسان نشوید.

25 فیلم پیشگامانه که هالیوود را متحول کرد

این ایده‌های فلسفی شاید برای کارتون‌هایی که مملو از فحاشی است و شخصیت‌های غذایی آن هر پیروزی را با سکس جشن می‌گیرند، بیش از حد گیج‌کننده و سنگین باشد. اما حتی اگر عناصر جنسی بی‌معنا را کنار بگذاریم و شوخی‌های بی‌پایان انیمیشن درباره کشتار خشونت‌آمیز غذا یا مردم را نادیده بگیریم، Sausage Party: Foodtopia همچنان افراطی است زیرا می‌خواهد دائماً از خط قرمزها عبور کند. اپیزودها 20 دقیقه بیشتر نیستند اما در مجموع حدود 3 ساعت هستند که دوبرابر مدت زمان فیلم اصلی است. بنابراین سریال اگرچه لحظات خنده‌داری دارد و گاهی شما را شوکه می‌کند، اما در طول 8 قسمت نمی‌تواند انسجام خود را حفظ کند و گاهی شوخی‌های آن بیش از حد سطحی و آزاردهنده می‌شود.

البته، روند تولید کمدی های نیمه کاره – و گاهی ناامیدکننده – چیزی نیست که با Foodtopia برای روگن و گلدبرگ شروع شود. آنها در سال 2011 استودیوی تولید فیلم و سریال «پوینت گری پیکچرز» (Point Gray Pictures) را تأسیس کردند و در سال های اخیر چندین فیلم ساخته اند. برخی از آثار آنها مانند "50/50"، "Long Shot" و "Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Chaos" درخشان بوده اند. آنها همچنین تعدادی از بهترین سریال های گذشته مانند «واعظ»، «پسران» و انیمیشن «شکست ناپذیر» را تولید کرده اند. اما مانند هر شرکت دیگری محصولات ضعیفی مانند فیلم های عجیب «دختر میلر»، «جوی راید»، «آمریکن پیکل» و «بازی تمام شد، مرد!» را در کارنامه خود دارند. با این حال، سابقه آنها قابل دفاع است، اما Foodtopia ممکن است مانند یک نقطه شکست به نظر برسد. حتی اگر نسبت به آن بدبین نباشیم، نشانه این است که شاید نام تجاری خاص بداخلاقی و افراط گرایی روگن و گلدبرگ به جایی رسیده است که دیگر خنده دار، غیرجذاب و خلاقانه نیست.